Nieuwssprokkels: Sweeter than diamonds...
De maand maart staat synoniem voor de juwelenmaand bij Zandstorm. De aandachtige bezoekers zal het zeker al opgevallen zijn dat zoetwaterparels dezer dagen opnieuw ‘hot’ zijn en in geen enkele juwelencollectie ontbreekt.
Zoetwaterparels: wat zijn het, van waar komen ze, echt of fake
Een zoetwaterparel (freshwater pearl in het engels) is zoals de samenstelling al doet vermoeden, een parel die gecultiveerd wordt in zoet water; dit in tegenstelling tot echte (oester) parels die uit een zoutwateromgeving komen.
Voor het gemak zullen we aannemen dat zoetwarerparels onstaan in mossels die in meren worden gekweekt.
Hoe worden zoetwaterparels gekweekt
Op de websites van Marjan’s Zoetwaterparels en Wikipedia vonden we volgende interessante uitleg over hoe de parels gekweekt en gevormd worden. Een korte bloemlezing:
Vandaag de dag vormt China de grootste commerciele leverancier van zoetwaterparels met een jaarproductie van 1500 ton, waarbij de zoetwater mossel (Hyriopsis cumingii) als kweekmedium wordt gebruikt.
De kweek van parels steunt voornamelijk op het princiepe van inbrengen van weefsel waarrond de mossel paarlemoer zal afzetten. In een Hyriopsis cumingii mossel kan men gemiddeld 12 tot 16 insnijdingen per schelp maken zodat deze toch een productie van 24 tot 32 parels kan opleveren.
Techniekers snijden uit de mantel van een mossel stukjes epitheelweefsel, dewelke dan op hun beurt wederom verdeeld gaan worden in dunne strookjes van 3 op 3 mm. Zodra het stukje epitheelweefsel van de vreemde mossel in een insnijding in de mantel van de andere mossel is aangebracht, begint deze laatste mossel met het inkapselen van dat vreemde stukje weefsel. Als dat inkapselen is voltooid, bevindt het weefsel zich dus in een soort zakje waarin de parel zal worden gevormd.
Daarna, begint dit parelzakje een laagje conchioline (een soort brandzalf, die tevens dienst doet als metselspecie voor de laagjes aragoniet) af te zetten en vervolgens een laagje aragoniet (een kristalvorm van calciumcarbonaat). Aldus vormt zich om het geïmplanteerde stukje epitheelweefsel een parel. En een parel bestaat dus geheel uit laagjes van conchioline met aragonietkristallen.
Gedurende het proces van inkapselen verteert het oorspronkelijke stukje epitheelweefsel meestal, vandaar dat men ook wel eens van kernloze zoetwaterparels spreekt. (voor meer informatie zie: Marjan’s Zoetwaterparels)
Hoe weet je of een parel echt is
De meest eenvoudige wijze om na te gaan of je parel echt is, is de tandentest te gebruiken. Je gaat daarbij lichtjes met een parel langs de onderzijde van een van je snijtanden strijken. Indien dit een beetje stroef aanvoelt dan heb je met een echte parel te maken, heb je echter een glad gevoel dan is het hoogstwaarschijnlijk een imitatieparel.
Wist je trouwens dat de fameuze Majorica-parels ook imitatieparels zijn (dan wel van goede kwaliteit)
Zoetwaterparels: wat zijn het, van waar komen ze, echt of fake
Een zoetwaterparel (freshwater pearl in het engels) is zoals de samenstelling al doet vermoeden, een parel die gecultiveerd wordt in zoet water; dit in tegenstelling tot echte (oester) parels die uit een zoutwateromgeving komen.
Voor het gemak zullen we aannemen dat zoetwarerparels onstaan in mossels die in meren worden gekweekt.
Hoe worden zoetwaterparels gekweekt
Op de websites van Marjan’s Zoetwaterparels en Wikipedia vonden we volgende interessante uitleg over hoe de parels gekweekt en gevormd worden. Een korte bloemlezing:
Vandaag de dag vormt China de grootste commerciele leverancier van zoetwaterparels met een jaarproductie van 1500 ton, waarbij de zoetwater mossel (Hyriopsis cumingii) als kweekmedium wordt gebruikt.
De kweek van parels steunt voornamelijk op het princiepe van inbrengen van weefsel waarrond de mossel paarlemoer zal afzetten. In een Hyriopsis cumingii mossel kan men gemiddeld 12 tot 16 insnijdingen per schelp maken zodat deze toch een productie van 24 tot 32 parels kan opleveren.
Techniekers snijden uit de mantel van een mossel stukjes epitheelweefsel, dewelke dan op hun beurt wederom verdeeld gaan worden in dunne strookjes van 3 op 3 mm. Zodra het stukje epitheelweefsel van de vreemde mossel in een insnijding in de mantel van de andere mossel is aangebracht, begint deze laatste mossel met het inkapselen van dat vreemde stukje weefsel. Als dat inkapselen is voltooid, bevindt het weefsel zich dus in een soort zakje waarin de parel zal worden gevormd.
Daarna, begint dit parelzakje een laagje conchioline (een soort brandzalf, die tevens dienst doet als metselspecie voor de laagjes aragoniet) af te zetten en vervolgens een laagje aragoniet (een kristalvorm van calciumcarbonaat). Aldus vormt zich om het geïmplanteerde stukje epitheelweefsel een parel. En een parel bestaat dus geheel uit laagjes van conchioline met aragonietkristallen.
Gedurende het proces van inkapselen verteert het oorspronkelijke stukje epitheelweefsel meestal, vandaar dat men ook wel eens van kernloze zoetwaterparels spreekt. (voor meer informatie zie: Marjan’s Zoetwaterparels)
Hoe weet je of een parel echt is
De meest eenvoudige wijze om na te gaan of je parel echt is, is de tandentest te gebruiken. Je gaat daarbij lichtjes met een parel langs de onderzijde van een van je snijtanden strijken. Indien dit een beetje stroef aanvoelt dan heb je met een echte parel te maken, heb je echter een glad gevoel dan is het hoogstwaarschijnlijk een imitatieparel.
Wist je trouwens dat de fameuze Majorica-parels ook imitatieparels zijn (dan wel van goede kwaliteit)