Nieuwssprokkels: Eerste ervaringen met bronsklei
Op 20 maart 2009 kreeg Zandstorm samen met 3 andere Art Clay Silver instructeurs de mogelijkheid om BronzClay voor het eerst uitgebreid te testen. Het werd een leerrijke ervaring met dit unieke product.
Het weekend van 20 en 21 maart werden we verwacht in het nederlandse Oss. De plaats van afspraak was het atelier van Noortje Meijerink, gerenommeerd keramiekkunstenares en tevens distributeur van BronzClay in de Benelux.
De bedoeling van deze 2daagse basisopleiding was kennis te maken met de diverse karakteristieken van dit nieuwe product en te leren hoe je het kan bewerken. De bedoeling van dit artikeltje is dan ook om in vogelvlucht enkele impressies weer te geven van wat we gedurende die 2 dagen ervaren hebben.
Opmerking: Tips, expliciete werkwijzen en valkuilen die je moet vermijden zullen later gepubliceerd worden in een kennisbank artikel zo gauw onze BronzClay sectie op de site zal toegevoegd worden.
Het product
BronzClay is te verkrijgen in zakjes van 100g en 200g. Als je enkel gewoon bent om te werken met zakjes van 10g zilverklei dan komt het ditmaal zo'n beetje over alsof je de lotto gewonnen hebt. Ervaring na dit weekend leerde ons trouwens, dat vooral naar beginnende gebruikers toe, deze hoeveelheid veel te groot is. Je krijgt het onmogelijk opgebruikt op 1 dag.
De beste plaats om BronzClay te stockeren is de koelkast. Het zorgt ervoor dat de bronsklei een beetje rubberachtig wordt in plaats van papperig.
Verwerking
Wat enorm leuk is voor mensen die al ervaring hebben met Art Clay Silver of PMC is dat je dezelfde tools kan gebruiken: matje, latjes, stempels/afdrukken, vijltjes, roller, enz.
Dit betekent echter niet dat je je bestaand materiaal door elkaar kan gebruiken voor zowel zilverklei als bronsklei. Neen, je moet er steeds opletten dat je de bronsklei niet besmet met eventuele resten zilverklei. Goed afwassen of een extra setje materiaal aankopen zoals vijltjes is de boodschap.
Kwestie van verwerking werkt bronsklei zeer prettig en kan je het gemakkelijk bewerken dankzij zijn elasticiteit.
Stukken repareren of aan elkaar zetten gebeurt net zoals bij zilverklei door het gebruik van bronspasta.
Drogen
Vooraleer stukken afgebakken kunnen worden moeten ze kurkdroog zijn. Je zult ze dus uitgebreid moeten laten drogen aan beiden kanten. Het drogen zelf moet je net iets gedisciplineerder doen dan bij zilverklei, er wordt aangeraden je stuk elke 5 minuten even om te draaien. Dit is echt wel nodig want in het bewerkingsproces maak je veelvuldig gebruik van olijfolie (om te vermijden dat een stuk bvb. aan je tafel blijft kleven) of lavendelolie (om je klei opnieuw vochtig te maken).
Eenmaal het stuk droog genoeg is kan je het bewerken door middel van vijltjes, schuurpapier, boortje, of .. why not .. aan elkaar kleven aan een ander stuk.
Een heel belangrijke ding dat je steeds in het oog moet houden is dat je scheurtjes direct opvult met bronspasta. Dit is superbelangrijk, want doe je dat niet dan zouden die later wel eens heel erg uitvergroot kunnen terugkomen.
Het afbakken (stoken)
Het bakken van bronsklei stukken is heel wat ingewikkelder dan bij zilverklei. Niet dat de cursist daar iets van zal merken want de verantwoordelijkheid van het stookschema ligt immers bij de lesgever, het enige dat hij wel zal merken is dat de stooktijd ditmaal te tellen is in uren in plaats van minuten. Op een avond een stuk maken en dezelfde sessie weer naar huis meenemen is dus uitgesloten.
Het eerste wat je als leek zal opmerken is dat we stukken die we willen bakken, niet zomaar rechtstreeks in een oven leggen. Neen, omwille van het ingewikkeld sinteringproces moet elk stuk in een bedje van actieve kool gelegd worden die op zijn beurt zorgt voor de opname van bindresten en zuurstof. In het woord kool hoor je steenkool, synoniem voor zwart en vuil dus. De kool wordt daarom ook in een inox (of roestvrije) pot met deksel gedaan waarin de stukken in lagen afgedekt worden. Eenmaal het deksel erop kan deze pot voor enkele uren in de oven.
Het afgebakken resultaat
Na een hoop zoekwerk tussen de zwarte koolkorrels vind je met een beetje geluk snel je creatie terug.
Je zult versteld staan van de kleurwisseling en de verschillende patina’s die opgetreden zijn.
Het enige wat er je nu nog rest is het stuk op te schuren en het eventueel opnieuw selectief donkerder te maken met behulp van zwavellever.
Conclusie
Bronsklei is werkelijk een gat in de markt met opnieuw oneindig veel mogelijke toepassingen.
Het nadeel is wel dat de krimp moeilijk exact te bepalen is. Veel hangt ook af van de plaats in de oven en hoe je het stuk in de kool gestopt hebt. Ringen maken wordt daardoor een beetje onvoorspelbaar. Hangers, armbanden, kleine voorwerpen of platte stukken daarentegen worden een streling voor het oog (en voor de portemonnee want BronzClay is in verhouding veel goedkoper dan zilverklei).
Het weekend van 20 en 21 maart werden we verwacht in het nederlandse Oss. De plaats van afspraak was het atelier van Noortje Meijerink, gerenommeerd keramiekkunstenares en tevens distributeur van BronzClay in de Benelux.
De bedoeling van deze 2daagse basisopleiding was kennis te maken met de diverse karakteristieken van dit nieuwe product en te leren hoe je het kan bewerken. De bedoeling van dit artikeltje is dan ook om in vogelvlucht enkele impressies weer te geven van wat we gedurende die 2 dagen ervaren hebben. Opmerking: Tips, expliciete werkwijzen en valkuilen die je moet vermijden zullen later gepubliceerd worden in een kennisbank artikel zo gauw onze BronzClay sectie op de site zal toegevoegd worden.
Het product
BronzClay is te verkrijgen in zakjes van 100g en 200g. Als je enkel gewoon bent om te werken met zakjes van 10g zilverklei dan komt het ditmaal zo'n beetje over alsof je de lotto gewonnen hebt. Ervaring na dit weekend leerde ons trouwens, dat vooral naar beginnende gebruikers toe, deze hoeveelheid veel te groot is. Je krijgt het onmogelijk opgebruikt op 1 dag.
De beste plaats om BronzClay te stockeren is de koelkast. Het zorgt ervoor dat de bronsklei een beetje rubberachtig wordt in plaats van papperig.
Verwerking
Wat enorm leuk is voor mensen die al ervaring hebben met Art Clay Silver of PMC is dat je dezelfde tools kan gebruiken: matje, latjes, stempels/afdrukken, vijltjes, roller, enz.
Dit betekent echter niet dat je je bestaand materiaal door elkaar kan gebruiken voor zowel zilverklei als bronsklei. Neen, je moet er steeds opletten dat je de bronsklei niet besmet met eventuele resten zilverklei. Goed afwassen of een extra setje materiaal aankopen zoals vijltjes is de boodschap.
Kwestie van verwerking werkt bronsklei zeer prettig en kan je het gemakkelijk bewerken dankzij zijn elasticiteit.
Stukken repareren of aan elkaar zetten gebeurt net zoals bij zilverklei door het gebruik van bronspasta.
Drogen
Vooraleer stukken afgebakken kunnen worden moeten ze kurkdroog zijn. Je zult ze dus uitgebreid moeten laten drogen aan beiden kanten. Het drogen zelf moet je net iets gedisciplineerder doen dan bij zilverklei, er wordt aangeraden je stuk elke 5 minuten even om te draaien. Dit is echt wel nodig want in het bewerkingsproces maak je veelvuldig gebruik van olijfolie (om te vermijden dat een stuk bvb. aan je tafel blijft kleven) of lavendelolie (om je klei opnieuw vochtig te maken).
Eenmaal het stuk droog genoeg is kan je het bewerken door middel van vijltjes, schuurpapier, boortje, of .. why not .. aan elkaar kleven aan een ander stuk.
Een heel belangrijke ding dat je steeds in het oog moet houden is dat je scheurtjes direct opvult met bronspasta. Dit is superbelangrijk, want doe je dat niet dan zouden die later wel eens heel erg uitvergroot kunnen terugkomen.
Het afbakken (stoken)
Het bakken van bronsklei stukken is heel wat ingewikkelder dan bij zilverklei. Niet dat de cursist daar iets van zal merken want de verantwoordelijkheid van het stookschema ligt immers bij de lesgever, het enige dat hij wel zal merken is dat de stooktijd ditmaal te tellen is in uren in plaats van minuten. Op een avond een stuk maken en dezelfde sessie weer naar huis meenemen is dus uitgesloten.
Het eerste wat je als leek zal opmerken is dat we stukken die we willen bakken, niet zomaar rechtstreeks in een oven leggen. Neen, omwille van het ingewikkeld sinteringproces moet elk stuk in een bedje van actieve kool gelegd worden die op zijn beurt zorgt voor de opname van bindresten en zuurstof. In het woord kool hoor je steenkool, synoniem voor zwart en vuil dus. De kool wordt daarom ook in een inox (of roestvrije) pot met deksel gedaan waarin de stukken in lagen afgedekt worden. Eenmaal het deksel erop kan deze pot voor enkele uren in de oven.
Het afgebakken resultaat
Na een hoop zoekwerk tussen de zwarte koolkorrels vind je met een beetje geluk snel je creatie terug.
Je zult versteld staan van de kleurwisseling en de verschillende patina’s die opgetreden zijn.
Het enige wat er je nu nog rest is het stuk op te schuren en het eventueel opnieuw selectief donkerder te maken met behulp van zwavellever.
Conclusie
Bronsklei is werkelijk een gat in de markt met opnieuw oneindig veel mogelijke toepassingen.
Het nadeel is wel dat de krimp moeilijk exact te bepalen is. Veel hangt ook af van de plaats in de oven en hoe je het stuk in de kool gestopt hebt. Ringen maken wordt daardoor een beetje onvoorspelbaar. Hangers, armbanden, kleine voorwerpen of platte stukken daarentegen worden een streling voor het oog (en voor de portemonnee want BronzClay is in verhouding veel goedkoper dan zilverklei).